Narodowe Czytanie “Wesela” już w sobotę 2 września, godzina 11.00.
Tym razem na Suchostrzygach.
Prezydent Miasta Tczewa – Mirosław Pobłocki oraz Miejska Biblioteka Publiczna zapraszają w sobotę, 2 września 2017 roku, o godzinie 11:00, na teren rekreacyjny przy ulicy Żwirki (obok fontanny) na Suchostrzygach, do wzięcia udziału we wspólnym czytaniu fragmentów „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.
W tym roku, w drodze głosowania, to właśnie „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, zostało wybrane do wspólnej lektury podczas kolejnej edycji Narodowego Czytania – polskiej akcji społecznej objętej patronatem medialnym pary prezydenckiej: Andrzeja Dudy oraz Agaty Kornhauser-Dudy.
Zależy nam, by tego dnia tczewianie na nowo odkryli niepowtarzalną nastrojowość „Wesela”, jego refleksyjność, obecną na kartach dramatu symbolikę, ironię, a także prawdziwą i nierzadko bolesną ocenę Polski oraz Polaków.
Organizatorzy zadbają o wyjątkową scenerię oraz dodatkowe atrakcje, które wzbogacą wspólne czytanie dramatu z podziałem na role. Suchostrzycki plac rekreacyjny, na potrzeby inscenizacji „Wesela”, zamieni się tego dnia w podkrakowskie Bronowice, przy weselnym stole zasiądzie Para Młoda oraz zaproszeni przez nią goście. Każdy mieszkaniec Tczewa będzie mógł poczuć się jak uczestnik młodopolskiej biesiady. Na przybyłych gości czekać będą niespodzianki, wśród nich między innymi występ Kociewsko-Kaszubskiej Orkiestry Dętej „Torpeda” oraz Zespołu „Frantówka”, quiz dotyczący znajomości czytanego tekstu, a także okoliczności jego powstania, jak również wystawa poświęcona życiu i twórczości Stanisława Wyspiańskiego, w szczególności jego najsłynniejszemu utworowi dramatycznemu.
A zatem „wesele” czas zacząć…
Zapraszamy i liczymy na Państwa obecność!!!
O „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego:
Narodziny Wesela, najbardziej reprezentatywnego utworu w całym dorobku literackim Stanisława Wyspiańskiego, wiążą się z wydarzeniami mało doniosłymi, w pewnym sensie anegdotycznymi. Genezę dramatu stanowi – zgodnie z tytułem utworu – autentyczne wesele młodopolskiego poety, dramatopisarza – Lucjana Rydla oraz przedstawicielki stanu chłopskiego – Jadwigi Mikołajczykówny, na które obok mieszkańców Bronowic oraz bliskich pary młodej, zaproszeni zostali również reprezentanci krakowskiej elity artystycznej. Uczestniczący w bronowickiej biesiadzie Wyspiański, zamiast korzystać z weselnych atrakcji przez całą noc przyglądał się uważnie rozgrywającym się wypadkom, przysłuchiwał rozmowom weselników, analizował zachowania, a także sposób bycia zaproszonych gości. Już wówczas rodził się prawdopodobnie w głowie artysty pomysł stworzenia dramatu, łączącego w sobie autentyczne motywy weselne, interesujące dialogi oraz realistyczne epizody z rozbudowaną problematyką społeczno-polityczną, wątkami historycznymi, jak również elementami symboliczno-wizyjnymi. Materiałem literackim stali się dla Wyspiańskiego żywi ludzie, uczestnicy pamiętnego wesela bronowickiego.
16 marca 1901 roku w krakowskim Teatrze Miejskim odbyła się prapremiera Wesela w reżyserii Antoniego Walewskiego, z tekstem oraz wskazówkami inscenizacyjnymi Stanisława Wyspiańskiego. Symboliczny dramat o wymowie ideowej okazał się być dziełem przełomowym, utworem, który diametralnie zmienił dotychczasową pozycję artystyczną oraz materialną autora.
