Pisarka kaszubska, w okresie międzywojennym związana z Tczewem. Autorka wspomnień (m.in. o naszym mieście), a także powieści, skeczy i sztuk teatralnych. Od 1973 roku członkini Związku Literatów Polskich, laureatka Pomorskiego Nobla, czyli Medalu Stolema. Matka profesora Włodzimierza Łajminga.
Anna Łajming urodziła się w Przymuszewie na Kaszubach, w powiecie chojnickim, w szlacheckiej rodzinie Trzebiatowskich. Po odzyskaniu niepodległości pracowała między innymi w sądzie powiatowym w Sępólnie Krajeńskim, w majątku ziemskim w Gorzędzieju nieopodal Tczewa oraz w dziale ogłoszeń „Gońca Pomorskiego” w Tczewie. Zadebiutowała w 1958 roku. Swoją twórczość poświęciła głównie kaszubszczyźnie I połowy XX wieku. Najpopularniejszym dziełem Anny Łajming są wspomnienia: „Dzieciństwo”, „Młodość” oraz „Mój dom”. Autorka opisała w nich najważniejsze wydarzenia swojego życia, w tym spędzone w Tczewie lata 1929-1939. Wydała cztery tomy opowiadań: „Miód i mleko”, „Symbol szczęścia”, „Od dziś do jutra„, „Czterolistna koniczyna”. W 2009 roku imieniem Anny Łajming nazwano jedną z ulic w Tczewie (Osiedle Witosa- Górki).
